Comments for Hi5, Myspace Hi5 Blog บล๊อคส่วนตัว
หาเวลาพักผ่อนบ้างนะครับ

วันนี้มาเห็นด้วยกับพี่ก๋าอีกล้านเปอร์เซนต์อีกแล้ว

คิดแล้วอยากย้อนกลับไปอดีตจัง

อยากไปเรียน อยากไปทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ

ทั้งๆที่พ่อแม่ไม่ได้บังคับอะไรเลย

ตอนนั้นมันมีหลายทางให้เลือกเดิน
เราไม่มีทางรู้ว่าทางไหนดีที่สุด หูตาเรายังแคบ เราไม่มีทางรู้ว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร

แต่ไหนๆก็มาทางนี้แล้ว ก็ทำให้มันดีที่สุดก็แล้วกันครับพี่

พี่ก๋าคะ..

เห็นด้วยเช่นกัน
สงสารคุณพ่อก๋าจังค่ะ
ต้องดูแลหมิงหมิงน้อย
แล้วยังขยันอัพบล็อกอย่างสม่ำเสมออีกด้วย

เก่งจังค่ะ

อ่านแล้วนึกถึงเรื่องราวเก่าๆล่ะน๊า

ช่วงที่ดี.เรียน ม.4-ม.5 เป็นช่วงที่ดี.ตอบคำถามได้ว่า
จบม.6 แล้วจะเรียนอะไรต่อ เพื่ออะไร
ใครถาม ตอบได้เลย ไม่ต้องคิด
มันเป็นเส้นทางที่เราค้นพบ และสวยงาม
เพื่อนบางคนยังไม่รู้เลย แต่ดีดีรู้แล้ว
ภูมิใจมากเลยที่เราตอบได้ เพราะไม่ต้องฟังผู้ใหญ่พูดว่า...
อะไร โตป่านนี้ยังไม่รู้อีกเหรอว่าจะทำอะไรต่อไป

แต่ช่วงที่อยู่ปลายม.6 กระทั่งจบ
สถานการณ์บางอย่างของชีวิตเปลี่ยน
ความฝันทั้งหมดหายไป ได้เข้าสอบเพื่อจะเข้ามหาวิทยาลัย
แต่ก็แค่ไปสอบตามหน้าที่ และสุดท้ายก็...ไม่ได้
ซึ่งไม่ใช่เรื่องแปลก...ก็แค่เข้าห้องสอบ จะหวังอะไร

คนไม่มีความหวังในชีวิตหน้าตาเป็นยังไง
ไปดูกระจกน่ะเห็นเลย สวยๆแบบนี้นี่เอง คริคริ

จริงๆแล้วตอนนั้นดี.เป็นคนรักเรียนนะ
ซึ่งถ้าคิดได้...ไม่เอาสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง
ในครอบครัว มาเป็นปัญหาของตัวเอง
ดี.ก็คงเรียนและจบได้ทำงานตามปกติ

แต่เมื่อไม่ได้...ชีวิตก็เปลี่ยน
จากที่จะได้เข้าเรียน เพื่อให้

"การศึกษาสอนให้รู้จักคิดอย่างมีระบบ"

ดี.ก็ไม่ได้เรียนเพื่อให้เป็นแบบนั้น
แต่ต้องมาดิ้นรนด้วยตัวเอง เพื่อให้ชีวิตเป็นแบบนั้น

ดี.ยังคงเดินทางเดิมคือ...ไปตามความฝันของตัวเอง
แต่ว่าต้องดิ้นรนและลองผิดลองถูก
มากกว่าคนที่ได้เรียนโดยตรง แล้วก็ทำให้ช้ากว่าคนอื่น

แต่วันนี้ดี.ผ่านความคิดเหล่านั้นมาแล้ว...

วันนี้ดี.กลับมาเรียนใหม่
เข้าเรียนมหาวิทยาลัย ในสาขาที่ไม่เกี่ยวข้องกับการทำงาน
ดี.แค่อยากเรียนให้จบ แค่บอกตัวเองว่า...ดีดีก็เรียนจบได้
(แต่ยังไม่จบ เหอ เหอ)

ส่วนการทำงาน ดี.ได้ทำงานในสิ่งที่ดี.รัก
และยืนได้อย่างมั่นคงในแบบที่ตัวเองต้องการแล้ว
ประสบการณ์ที่เราดิ้นรนด้วยตัวเอง
ทำให้มีวันนี้ได้...เหนื่อย แต่คุ้มค่ามากๆ
จากม.6 มาถึงวันนี้...10 ปีเต็มๆนะพี่ก๋า
ดีดีร่อนๆๆๆๆๆๆไปทิศที่ตัวเองอยากไป
และเพราะไม่ใช่คนชอบเปลี่ยนใจ เปลี่ยนทิศ
หนทางข้างหน้าจึงสว่างไสว สวยงาม เอิ๊กกกกกก



กระซิบ : พี่แหม่มจ๋า....
เม้นท์นี้ของนู๋ยาวกว่าวันก่อนอีก
พี่จะอ่านจบไหมนะ เด๋วนู๋จะไปตาม อิอิ♥

มา เม้นท์คุณน้องดีดี

ู^
^
^

ตอนเขียนน่ะ
นึกถึงพี่แหม่มไปด้วยนะนั่น

10 ตอน 20 ตอน นู๋ก็อ่าน
นู๋เป็นแฟนคลับตัวจริงของ "กะว่าก๋า"

เป็นบุญของพี่นะนั่น
ที่มีแฟนคลับสวยๆอย่างนู๋



พูดถึง "ศรัทธา"
ดี.ไม่มี"ครูที่ศรัทธา" กับ "พระที่ศรัทธา"
และไม่เชื่อในประโยคบอกเล่าที่ได้ยินมา

เพราะไม่รู้จริงๆว่าอะไรดี หรืออะไรไม่ดี
เพราะต่างคนก็ต่างความคิดทั้งนั้น

่ดี.แค่นับถือความคิด "ดี" ของทุกคน
ใครคิดทำอะไรดีดีก็ทำไป
เรื่องอย่างนี้ เรารู้เอง เห็นเอง
ไม่ต้องมีประโยคบอกเล่ามากรอกหู

ที่สำคัญ ดี.ยังไม่ได้เข้าใจจริงถึง "แก่น"อะไรสักอย่าง
ดี.น่าจะอยู่แถวๆ "เปลือก"
ถูกลอกเมื่อไหร่ก็หมดกัน55+

ถึงฉันจะเป็นไส้เดือน

ฉันก็เป็นไส้เดือนที่สวยที่สุด

แม้ฉันจะเป็นเป็ด

ฉันก็เป็นเป็ดที่กิ๊บเก๋ที่สุด

เพราะยามฉันเป็นคน

ฉันเป็นคนที่มีหัวเป็ดและเรือนร่างดังไส้เดือน

ส่วนมือฉัน.....

เป็นดั่งไก่

อิอิ

- ผมว่าความรู้สึกแบบสิบตาเมียงมองมีอยู่มากมาย (รวมทั้งผมด้วยในอดีต.)

- มีเพื่อนผมคนนึงตอน ม.ปลายเค้าเลือกเรียนวิชาอุตสากรรม แต่ขึ้น ป.ตรี เค้าเรียนการโรงแรม จบมาทำงานห้างสรรพสินค้าแผนกเกี่ยวการอาหาร สุดท้ายเค้าบอกผมว่า เค้าค้นพบตัวเองแล้วว่า จริงๆ เค้าอยากทำเกษตรอ่ะครับ

สวัสดียามสายวันศุกร์คะพี่ ขอบคุณสำหรับข้อคิดดีๆจากหมื่นตานะคะ

มาลงชื่อไว้เป็นหลักฐานว่าอ่านแล้ว...

หนูว่าข้อเสียของเด็กไทยคือไม่โตเนี่ยแหละ บางคนเรียนจบ ทำงานมาเป็นสิบปี ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไร ทำตามแฟชั่น ตามพ่อแม้บ้าง

พ่อแม่ (บางคน) ก็ขีดเส้นให้ลูกเกินไป...

หนูก็ไม่แน่ใจว่า หนูชอบสิ่งที่ตัวเองทำอยู่ตอนนี้รึป่าว แต่หนูว่ามันก็มีความสุขดีนะ แม้จะมีทุกข์ (หนักๆ) ปนอยู่บ้างอ่ะค่ะ แหะๆ

แต่การทำงาน ทำให้หนูอยากเรียนนะ จะได้เข้าใจสิ่งที่ตัวเองทำงานอยู่อ่ะค่ะ บางครั้งต้องกลับไปพลิกตำราบ่อยๆ ว่าที่เราเอาเขาไถตอนเรียนนี่ มัน เป็น อย่าง นี้ นี่ เอง เฮ่ะๆๆ :D

โห....เรื่องวันนนี้เจ๋งโคตรเลยหมิงหย่าย
อ้อ..เรื่องตาสีฟ้านั้น ไม่ใช่ปัญหาเลยหมิงน้อยอยากสีอะไรจัดไปได้หมดเลย..555

คนจบมาแบบงงชีวิตมาอ่านอีกคนค่ะ

แล้วก็ยังหาทางออกไม่เจอจนทุกวันนี้ เป็นลูกแกะเดินตามฝูงไปเรื่อยๆ

*****สวัสดีเจ้า คุณก๋า*******


หมื่นตาวันนี้ โดนใจจริงๆ (เพราะว่าเพื่อนๆขงเบ้ง)


บางคนยังหาตนเองยังไม่แน่ชัดว่าจะสมัครอะไร


ที่ไหนดี ระหว่างสถาบัน คณะที่รัก คณะที่คะแนนถึง


หลากหลายเหตุผลดังที่"สิบตา"กำลังค้นหาอยู่


หมื่นตาวันนี้จะเป็น อาจารย์แนะแนวที่สุดยอดจริงๆ


ให้ "สองตา"วัยมัธยมทั้งหลาย


พี่ขอบคุณจริงๆจากใจ (เหมือนรู้ใจกันแน่ะ55+)แทน....


ผู้ปกครองทั้งหลายที่ได้อ่านหมื่นตา หรือไม่ได้อ่านหมื่นตา


แต่..ลูกหลานได้อ่านและไม่ได้ขอบคุณ นะคะคุณก๋า


จะติดตาม ตอนต่อๆไป ชอบทุกครั้งที่หมื่นตาเสียสละเวลา


มาให้ความคิดที่มีประโยชน์และมีสาระทุกๆครั้ง



****หมิง หมิง สบายดีนะคะหลับปุ๋ยเลยสิ*****


ทำงานก่อนละนะ

สวัสดีเจ้าคุณก๋า
ปี้บ่อยู่หลายวัน...ก้าหาปิ๊กมาวันนี้
มาเจอเรื่องหมื่นต๋าวันนี้แล้ว..
ขอ งงชีวิต โตยคนเจ้า...
ตึงวันนี้ ก่เลยพยายามจะปล่อยหื้อลูกมีชีวิตเป๋นของตั๋วเก่า
บ่อยากให้ลูก งงชีวิตเลยเจ้า..

เห็นด้วยค่ะที่ว่าการศึกษาไม่ว่าสาขาใดล้วนมีประโยชน์มีคุณค่าไม่ต่างกันเลย อยู่ที่ว่าใครจะนำมาปรับใช้ในชีวิตประจำวันได้ดีกว่ากัน

เจอมากับตัวเองเลยค่ะ วิชาที่ไม่ชอบโดนบังคับให้เรียนก็จะได้คะแนนไม่ดี ส่วนวิชาที่เรียนด้วยใจรักมักจะได้คะแนนดีค่ะ

คิดถึงหมิงหมิงจังคร่า

สวัสดีครับคุณน้อง N_Nirvana

พี่ก๋าระมัดระวังในการเขียนหมื่นตาในทั้ง 5 ตอนนี้เป็นอย่างยิ่ง
เพราะว่าพี่ก๋ากลัวคนจะเข้าใจผิด
ในสิ่งที่พี่ก๋าต้องการนำเสนอ

ยังไงลองอ่านทั้ง 5 ตอนให้จบดูก่อนนะครับ อิอิอิ

ถ้าตอนเดียวคงยังไม่ครอบคลุมสิ่งที่พี่ก๋าต้องการนำเสนอเท่าไหร่


.................


ปัญหาเรื่องการศึกษา
เป็นปัญหาที่พี่ก๋าสงสยใคร่รู้มานานมากแล้วครับ

เพราะพี่ก๋าคิดว่าที่บ้านเมืองเรา สังคมของเรามันเส็งเคร็งแบบนี้
ก็เพราะการศึกษาแบบเส็งเคร็งที่เราพบเจอมาตอลดชีวิตนี่หรือเปล่า

แล้วเราจะทำยังไงถึงจะรู้ว่าอะไรเส็งเคร็ง
และอะไรไม่เส็งเคร็ง

เฮียก๋า ...ตื่นคั๊บ ตื่น

ให้ฝันหวานขนาดไหน ฟามหล่อ(ที่พอจะมี)ของเฮียก๋าเก๊าะห่างไกลจากน้องไจ่ไจ๋ออีกหลายขุม

ของงี้มันเก็กกันไม่ขึ้นนะกั๊บ

นาห์ก็เป็นสิบตาเมื่อตอนเรียนมอหก
เรียนอะไร ที่ไหน อยากทำงานอะไร
คือคำถามที่วกไปเวียนมาเสมอ

แต่แล้วก็จบออกมาแบบจบแล้วทำงานอะไรดี
เหมือนชีวิตนี้มีแต่คำถาม
แล้วก็ไม่รู้คำตอบ

พี่หมื่นตาวันนี้ทำให้นาห์อยากอัพบล็อกเรื่องนี้อ่ะพี่
เอาตัวเองมาแฉจะดีไหมนี่ ตอนนี้อยากเขียนมาก
แต่อยู่ที่ทำงาน เหอๆ
พี่อยากอ่านไหม ถ้าอยากเดี๋ยวนาห์กลับไปเรียบเรียงความคิด เหอๆ

วันนี้โดนมากๆเลยค่ะ

ว่าแต่บ้านหมื่นตาอยู่ที่ไหนคะ จะได้ไม่ไปอยู่แถวนั้น แต่ละคนตาเยอะมากเลย กลัวคนข้างบ้านแอบมอง ยิ่งหน้าตาดีอยู่... อิอิ

วันนี้เอาน้องหมีมาฝากน้องหมิง หมิงค่ะ

ประเด็นที่คุณก๋าเขียนวันนี้ ผ่านยอดชายนายหมื่นตา .....

พี่ขวัญ เองก็เป็น และผ่านมาแล้ว...(เคยเขียนเรื่องตัวเอง เป็นบล๊อกแรก ๆ ของตัวเองเลยค่ะ)

ดังนั้นพี่ขวัญคิดว่าเข้าใจในความสับสนของเด็ก ๆ ที่ไม่รู้ว่าตัวเอง อยากเรียน อยากเป็น อยากทำอะไร....

เพราะว่าตอนนั้น เราไม่เคยมีใครมาแนะนำ ว่าเราควรจะเดินไปทางไหน.....

พี่เอง ก็เรียนตามสังคมชี้ทาง....เหมือนกับคนอื่น ๆ
แต่พี่ก็สามารถทำตามความฝันของตัวเองได้แล้ว....

ถึงแม้ว่า วันนี้ พี่ไม่ได้ทำในความฝันส่วนนั้น
แต่ก็ได้พิสูจน์ว่า สิ่งที่เราฝัน เราก็สามารถทำได้นะ...
เราได้ลองเข้าไปในส่วนนั้นแล้ว....

แต่ตอนนี้ พี่ขวัญเองก็มีความฝันอีกมากมายที่จะลองทำ ลองเดินเข้าไปหา
....เพราะชีวิตคือการ เรียนรู้ที่ไม่มีวันจบ.....

คุณก๋าเจ้า..
ปิ๊กมาแหมกำ..เพราะว่าก๋ำลังหันบล็อกครบรอบหนึ่งเดือนของหลานหมิง หมิงหน้อย
ปี้เหน่งบ่อยู่สามวันเจ้า..บ่ได้เข้ามาบล็อกไผเลย..
อ้ายมาหา ก่อเลยต้องหื้อเวลาคุณภาพกั๋นก่อน
ปิ๊กมาวันนี้ มาไล่อ่านบล็อกเก่า ช่วงตี้ปี้บ่อยู่
ขออวยพรหลานวันนี้ (จ๊าไปหนึ่งวัน) บ่ว่ากั๋นเนาะ

ขอหื้อหลานหมิง หมิงหน้อยสุขภาพแข็งแรง
ฮู้กำป้อ ฮู้กำแม่ ใหญ่ขึ้นมาเป๋นคนตี้ฮู้จักและเข้าใจ๋ชีวิต เนอ่เจ้า..

แต่ยุคนี้ก็ปฏิเสธไม่ได้จริงๆว่าความสะดวกสบายของชีวิตมาจากการเงิน
เรียนเท่าที่เราทำได้ และคิดเท่าที่เราคิดได้นอกเวลาเรียน
ค่อยๆทำควบคู่กันไปก็น่าจะดี อย่าให้ด้านใดด้านหนึ่งหนักเกิน

จริงๆ นะคะ
ตอนที่ต้องเลือกเรียนนี้
มีไม่กี่คนหรอกที่รู้จริงๆ ว่าตัวเองอยากเรียนอะไร
อยากเป็นอะไร
หรือชอบอะไรสุดๆ

หนุ่มน้อยในวันหนึ่งที่ได้เรียนแบบจำใจ ก็มีผมอีกคน

แต่โชคดี ที่สุดท้ายก็ได้เรียนในสิ่งที่รัก

ปริญญา ไม่ได้บอกอะไร แต่มันแค่เป็นใบช่วยให้คุณได้มีอะไรทำบ้างเท่านั้นเอง

ชอบจัง ขอแอดนะ

จะรออ่านให้ครบทั้งห้าตอนครับพี่

แต่ผมอาจไม่อยู่สองวัน
เดี๋ยวกลับมาจะแวะมาดูย้อนหลังครับผม

จ๊ะเอ๋ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

พี่ก๋ากำลังตั้งอกตั้งใจกะหมื่นตาเต็มที่เลย
แวะไปเยี่ยนนู๋มรรคมั่งนะคะ
นู๋กำลังโตเป็นผู้ใหญ่ที่ดี มีคุณภาพเช่นกันค่ะ

มรรคณิชา

เห็นด้วยกับหมื่นตาค่ะ

อย่างนี้ เราถึงได้มี ภูมิปัญญาชาวบ้าน

ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่ามากมาย ในข่ายงานของเค้า

หากเรามีปัญญาที่ตรงกับอาชีพที่มีใจรักจะทำ

และนำมาใช้ให้เกิดคุณประโยชน์สูงสุด

ก็ไม่จำเป็นต้องจบ ป.ตรี โท เอกเลย


พี่เองอยากสารภาพว่า
สิ่งที่เรียนมาจากป.โท
ตอนนี้ไม่ได้ใช้ในงานเลย ใช้ใจรัก ประสบการณ์การเดินทาง และทักษะจาก ม.4-5-6 บวก ป.ตรี ทั้งนั้น

-------------------------

ลิงน้อยขอเชิญ น้าก๋า ไปดูงานศิลเปรอะ ที่บล็อกคุณแม่ด้วยคร้าบบบบ

หวัดดีน้องก๋าง่วงเหรอ อืม พี่ก็ง่วงอ่ะ อิอิ ของก๋าสงสัย
หมิง หมิง กวนอะจิใช่ปะ กลางวันนี้ทานข้าวให้อร่อยนะค่ะ

พี่ก๋า หวัดดีค่ะ โลกสดใสนี่ดีจังค่ะ

อิอิ หนูเหมือนจะบินได้เลย ทำงานก็คิดอะไรออกอีกตั้งเยอะแยะ

พี่ก๋าค่ะ วันนั้นค่ะ หนูแอบขโมย หมื่นตาให้เพื่อนอ่าน ค่ะ
หนูเอาไปแปลเป็นภาษาอังกฤษแล้วให้มันอ่าน มันชอบมาก เลยขอให้หนูแปล อันอื่น ๆแล้ว มันจะอ่าน

พี่ก๋าคงไม่ว่าหนูนะค่ะ จะมีเก็บค่าลิขสิทธิอะไรงี้รึเปล่า อิอิ
วันนี้ อากาศที่นี่ หนาวมากค่ะ ฝนตกด้วย อิอิ
แต่ก็ตื่นขึ้นมากินโกโก้ร้อนตอนตี 5 ได้สบาย
วันนี้หนูยิ้มให้กับตัวเองได้เยอะเลยค่ะ

ขอบคุณพี่ก๋านะค่ะ
แล้วจะแวะมาอีกนะค่ะ

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ

ยอดเยี่ยมมาก ๆ เลยครับ ถ้าสมมุติว่าตอนนี้เพื่อน ๆ บล็อคคนที่ได้มาอ่านเรื่องนี้ ทุก ๆ คนได้มาอ่านพร้อมกับอยู่ในฮออล์เดียวกัน ผมว่าเมื่ออ่านจบทุก ๆ คนคงจะต้องลุกขึ้นปรบมือให้คุณก๋าฯแน่ ๆ เลยครับ

ถ้านายกฯ ปรับ ครม. คราวนี้ ผมอยากให้คุณก๋าฯ ไปเป็น รมว.กระทรวงศึกษาจังเลยครับ แค่ทัศนคติและความคิด ก็กินขาดแล้วครับ อย่างนี้ผมเชื่อว่า น้องหมิงหมิง จะต้องโตขึ้นมาเป็นเยาวชนที่มีคุณภาพแน่ ๆ เลยครับ เพราะว่ามีคุณพ่อที่เป็นปราชญ์คอยอบรมสังสอนให้

ผมก็เคยสับสนในความคิดเกี่ยวกับเรื่องความต้องการของตัวเองเหมือนกันครับ เคยคิดหลายรอบ หลายครั้ง หลายช่วงเวลา ไม่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองอยากเป็นอะไร

แต่ตอนนี้ผมคิดได้แล้วครับ ผมแค่อยากเป็นคนดีคนหนึ่งของสังคมก็คงพอแล้วครับ (จริง ๆ แล้วผมคิดอยากจะเป็นกิ๊กกับคุณบิ๊กหล่อนะ ... อิอิ)

ผมว่าเพื่อน ๆ ที่มาอ่านบล็อคนี้ของคุณก๋าฯ คงได้แนวคิดที่ดีกลับไปแน่ ๆ เลยครับ

อิอิ

ปล. เย็นนี้ผมมีนัดกุ๊กกิ๊กกับคุณบิ๊กหล่อด้วยล่ะครับ

อิอิ
ดีใจจังเลยได้กิ๊กกับ bl แย้ววว

มาทักทายค่ะ ได้ความรู้และข้อคิดกลับไปเพียบ
พี่ก็ไม่ได้จบสูงนะ
แต่บางอย่างก็หาได้จากนอกห้องเรียน
ประสพการณ์ต่างๆ ในชีวิต ก็ถือว่าเป็นความรู้

แฟนพี่ถึงจะจบสูง เป็นฝรั่งที่เก่งและมีความรู้มาก
แต่ว่าเรื่องง่ายๆ บางอย่าง
เค้ากลับเห็นว่า นั่นมันยากมาก...
เวลาที่พี่ทำนั่น ทำนี่ แบบง่าย เร็ว และทำให้เค้าเห็นว่านี่มันไม่อยากนะ
เค้าจะตะลึงว่า เก่งจัง ทำไมรู้ ทำไมทำได้
พี่ก็ต้องบอกว่า
นี่มันง่ายมาก ไม่ซับซ้น อะไรเลยนะ

บางคนรู้แต่ทฤษฎี เรียนหนัก คร่ำเคร่ง
แต่มาเจอสถาณการณ์จริงกลับปฏิบัติไม่ได้

พี่ไม่เคยมองคนจากการศึกษา หรือใบปริญญา
ความรู้หาได้ทั่วไป ประสพการณ์ การฝึกฝน แสวงหาความรู้จากที่ต่างๆ เป็นสิ่งที่มีค่ามากมายนัก

วันนี้พล่ามยาวจังเรา

อย่าลืม พักผ่อนด้วยนะจ๊ะ

สว้สดีค่ะ..คุณก๋า..


จริงๆแล้วปริญญาที่ได้มาอาจจะไม่ใช่เครื่องมือตัดสินได้ว่า

ใครคนนั้นต้องประสบความสำเร็จในชีวิตเสมอไป...

แต่มัน..เป็นแค่ใบเบิกทาง..ให้กับการเริ่มต้นในชีวิตการทำงานเท่านั้นเอง....

มีคนจำนวนไม่น้อยที่น่าจะเคยเจอแบบนี้

บางคนเรียนเพราะ..พ่อแม่อยากให้เรียน..

บางคนเรียนเพราะ..เพื่อนเรียนที่นั่นเยอะ..

บางคนเรียนเพราะ..กระแสสังคมประเภทแฟชั่นการศึกษา..

สถาบัน..ก็เป็นอีกเหตุผลนึง..ในการตัดสินใจ..ที่เราเลือก..

แต่ไม่ว่า..จะกี่เหตุผลที่มี..หากเราได้เลือกแล้วเราก็ควรทำให้ดีที่สุด...
เรียนแล้วคิดให้เป็น..ทำให้เป็น...
น่าจะดีกว่าเรียนจากตัวหนังสือเพียงอย่างเดียว...

เม้นท์พี่ ไม่ได้ดีขนาดนั้นจ้า.....เขินเลยเรา

ผู่ใหญ่ ต้องเอาประสบการณ์ในชีวิตไปชี้แนวทางที่ดี ที่เหมาะสมกับเด็กแต่ละคน
ไม่ใช่เอาความคาดหวัง ความฝันของตัวเองไปให้เด็กๆ ทำตามให้ได้...

เพราะว่าความฝันของใครก็ย่อมเป็นของคนๆนั้น....ใครทำแทนใครไม่ได้เน๊อะ....

ตอนนี้ พี่ทำงานแล้ว พี่ก็ไล่ตามความฝันของตัวเองทีละอย่าง....
แต่ก็พบว่า ความฝันของเรามากมายเหลือเกิน....
จะตามหมดมั้ยเนี่ย...อิอิ

ปล.พี่ค่อยมาตามอ่าน ยอดชายนายหมื่นตาในตอนที่เหลือน๊ะ....
จะไม่อยู่สักอาทิตย์.....จ้า แล้วจะเที่ยวเผื่อนะค่ะ....

ต้องแก้ไขที่ค่านิยมก่อนมั้งค๊ะ นัทว่า

แวะมาเป็นลูกศิษย์ของน้าหมื่นตาค่ะ อิอิ
เป็นข้อคิดที่ดีมากมายค่ะพี่ก๋า

ปอเอาชามาฝากค่ะ
มีแต่วันที่ดีนะคะ งุงิ

อิอิ
เกือบลืมค่ะ

สวัสดีครับคุณจิดา


คอมเม้นท์ของคุณจิดาร่วมสมัยแน่นอน
เพราะไม่ว่าโลกจะผ่านไปอีกกี่ปี
เราก็ยังต้องเจอกับเรื่องราวแบบนี้แน่นอนครับ

คือ การเรียนโดยไม่รู้ว่าจะต้องเรียนไปทำไม
เพื่ออะไร ?

สวัสดีค่ะคุณพ่อก๋า คุณมาดาม แอนด์เดอะหมิงหมิงน้อย ..

สวัสดีพี่หมื่นตาด้วยจ้า ..

ตอนเรียนอยากเป็นครูอ่ะค่ะ ..
แต่ประชาชนโดยรอบบอกเดี๋ยวเธอไปกินเด็ก ..
แอร้ยยย ... เค้ารักเด็กนะ ..
มาหมิงหมิงมาให้น้ากิน แอร้ยยย .. หอมทีจ้า .. หุหุ

มีความสุขกับวันศุกร์ดีดีอย่างนี้นะคะ

งานบ่ใด้ยุ่ง แต่มีคนมาแย่งเล่นคอมฯ

สวัสดีค่ะ ตอนนี้อาการดีขึ้นมากแล้ว
หลานสุดหล่อเป็นยังไงบ้างค่ะไม่ได้เข้ามาหลายวัน
โตขึ้นมากหรือยัง

ดี.แว๊บบบมาร้านน็ตล่ะค่ะ
มาฟังเพลงที่บล็อกตัวเอง
ลุงแอ๊ดเลือกเพลงบล็อก "หมิง หมิง"
เพราะมากเลย

ดี.ทำงานไปด้วย
เพลงช่วยได้มากเลย

เพราะเด็กที่นั่งเล่นเกมข้างๆ
น่าเบิ้ดดดดกะโหลกมากเลย

แต่นู๋กลัวเสียภาพพจน์นางงามรักเด็ก
มะงั้นนะ
นู๋ป๊าบบบบบเข้าให้แว๊วววว

ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ..มีความสุขมากๆนะคะ..

โอ ... สวัสดีค่ะคุณครูก๋า ..

เนี่ยะพูดจริงนะ .. อยากเป็นครูมาตั้งแต่เด็ก
จนตอนนี้ก็อยากเป็นอยู่ ..

ดูซิ .. พ่อแม่พี่น้องไม่น่าฉุดรั้งความฝันเค้าไว้เล้ยยย ..
จะได้ไปกินเด็ก แอร้ยยย .. ไปสอนเด็กแล้ววว ..
ชอบอ่ะ

ที่พี่ไปแอบอ่าน
ดี.ไปกระซิบพี่เปิ้นไว้แว้ววววว
ช่วยกันอ้อนๆๆๆๆนะ


นู๋เป็นนางงามชอบกัดเด็ก อิอิ
ที่จริงหยิกนี่ก็ทำเป็นอาชีพ

วันก่อนบอกน้องมีนว่าแม่ดีดีหยิกเก่ง
น้องมีนบอกว่าถ้าหยิกนู๋
นู๋จะไม่เรียกแม่ดีดีแล้ว
จะเรียกน้าดีดีแทน แป่วววววว

ตั้งแต่น้องมีนเกิด
ไม่เคยเรียกน้าดีดีสักคำ
เพราะงั้นจะไม่ยอมหยิกแน่ๆๆๆๆ อิอิ

ที่พี่ไปแอบอ่าน
ดี.ไปกระซิบพี่เปิ้นไว้แว้ววววว
ช่วยกันอ้อนๆๆๆๆนะ


นู๋เป็นนางงามชอบกัดเด็ก อิอิ
ที่จริงหยิกนี่ก็ทำเป็นอาชีพ

วันก่อนบอกน้องมีนว่าแม่ดีดีหยิกเก่ง
น้องมีนบอกว่าถ้าหยิกนู๋
นู๋จะไม่เรียกแม่ดีดีแล้ว
จะเรียกน้าดีดีแทน แป่วววววว

ตั้งแต่น้องมีนเกิด
ไม่เคยเรียกน้าดีดีสักคำ
เพราะงั้นจะไม่ยอมหยิกแน่ๆๆๆๆ อิอิ

เห็นด้วยกับหมื่นตาครับ
เหมือนกับ เรื่องหนึ่งใน"ทางที่ยังไม่ได้เดิน"บอกไว้ว่า

"การศึกษาไม่ใช่โรงเรียน ไม่ใช่ตำรา ไม่ใช่มหาวิทยาลัย ไม่ใช่ประกาศนียบัตร ไม่ใช่ปริญญาบัตร

หากคือความต้องการที่จะยกระดับของปัญญา
และปัญญานั้นไม่ใช่เป็นเพียงความคิดเท่านั้นหากคือความเมตตาด้วย
ดังนั้นการศึกษาจึงไม่ใช่การพัฒนาสมองส่วนเดียว
หากเป็นการยกระดับจิตใจและวิถีชีวิตด้วย

อิอิ พี่ก๋า หลังไมล์ด้วยนะคะ

...ได้ยินว่าพี่ชายนาห์จะไปดินเนอร์กะพี่อาคุงฯ
อยากถามพี่อาคุงฯว่าคิดดีแล้วหรอ
ระวัง เดี๋ยวนางมารหน้าใสจะไปก่อกวนให้นะคะ
แบบว่าชอบก่อกวนชาวบ้าน

จริงแท้แน่นอนเจ้าค่ะ....ไม่ได้ยุให้เด็กไม่รักการเรียน


แต่..อยากให้เด็ก คิดและเรียนรู้ด้วยตนเองให้มากที่สุด


มีมุมมองหลายๆด้าน จะได้รู้ว่าพวกเขาน่ะ โชคดีกว่า


เด็กสมัย 40 ปีที่ผ่านมามากแค่ไหน


ครอบครัวพี่เองจึงไม่ตั้งความหวังและคาดหวังให้ลูกๆ


พี่ให้ลูกๆได้คิด ได้สัมผัส ได้เรียนรู้ แยกแยะเหตุและผล


มากที่สุดเท่าที่ตนเองวิเคราะห์ได้ เพราะการเรียนรู้และ


การศึกษาไม่ได้มีแต่ในห้องเรียน ห้องทดลอง ในกรอบรอบรั้ว

โรงเรียน วิทยาลัย ลูกอยู่ ณ.ที่แห่งไหน เวลาใดก็ตาม


ที่นั่นจะสอนสิ่งที่ลูกยังไม่รู้ เพื่อให้ลูกได้ศึกษาเสมอ


ขอบคุณคะ....ที่เน้น ตัวอักษรชัดเจนแจ่มแจ้งดี......

พี่ซอมพอแสดครับ


ขงเบ้งโชคดี
หนูเห็ดโชคดี
ที่ได้พี่เป็นแม่ที่เข้าใจลูก

ไม่งั้นเราจะได้คนที่ทุกข์
เพราะต้องเรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ต้องการ

ความ.....รู้........ทำให้คนไม่หลงค่ะ

และ....ความรู้....ไม่ได้เกิดจากห้องสี่เหลี่ยมเท่านั้น

Blog วันนี้.....อ่านแล้วทำให้พี่เกิด....ความ....รู้...ค่ะ

กลับบ้านละ ^ ^

เห็นด้วยนะคะพี่ก๋า
ถ้าคนเรามีความรู้แต่ไร้ซึ่งปัญญา ความรู้ที่ร่ำเรียนมาก็ไร้ผล
บางทีคนที่จบด็อกเตอร์ยังไม่สามารถเรียนรู้ชีวิตที่แท้จริงได้ก็มี
มีความรู้ แต่ไม่สามารถเอาความรู้นั้นมาพัฒนาตัวเองมันก็ไม่ดีอีกนั่นแหละ

ทางที่ดีมีปัญญาที่สามารถ คิด วิเคราะห์ และแก้ไขปัญหาได้ นี่แหละดีที่สุด

เมื่อเช้าเข้ามาแบบไม่ล็อกอิน โห...หลายรอบมากเลย แต่เม้นท์ไม่ได้
เลยมาตอนเย็นหลังเลิกงานซะเลย
จะได้ไม่เร่งรีบ อิอิ

การศึกษาสำหรับ น้าหมิงหมิงคนนี้...ในตอนนี้..

คือ...ท่องหนังสือ ท่องหนังสือ และท่องหนังสือเจ้าอ้ายก๋า (- -")

สวัสดีตอนเย็น ๆ ค่ะพี่ก๋า
พระจันทร์ก็เพิ่งผ่านพ้นช่วงนั้นมาเหมือนกัน
และก็ดีใจค่ะที่ตัดสินใจแบบนี้
ลองนึกย้อนกลับไป หากตอนนี้เรียนสายแพทย์
อย่างที่ใคร ๆ บอก มีหวังตอนนี้คงนั่งร้องไห้ไปแล้ว

เรียนในสิ่งที่ชอบเถอะค่ะ
เพราะความรู้สึกนั้นจะอยู่กับเราไปทั้งชีวิต
แต่ไม่ได้หมายความว่าเมื่อได้เรียนอย่างที่ชอบแล้ว
จะไม่พยายามนะ ต้องพยายาม พยายาม และพยายาม
ความรู้ไม่ได้อยู่แค่กรอบสี่เหลี่ยมของห้องเรียน
ความรู้มีอยู่ทุก ๆ ที่ เรียนเท่าไรก็ไม่มีวันหมดค่ะ

^
^
^
กะลังจะมาบอกว่าชอบภาพเนี้ยยยยย


ที่บ้านน้อง ดี ดี


มีความสุขช่วงค่ำยามเย็นนะคะ


คงหาโอกาศพาหมิง หมิงไปห้างอีกละสิเนี่ย 55+


*0* *0* *0*

เมื่อกี้แวะไปทักคุณดีดี

น้องหมิง ๆ เต็มเลยค่ะ อิอิ

กำลังตั้งใจ แปลหมื่นตาฉบับภาษาอังกฤษ อิอิ

แห๋มหน้อยป้อก๋ากะมีคนมาจ้วยเล่มคอม

หุ หุ ป้อก๋ามีสายสะพายขนาดนี้

หมิง หมิง เล่นบ่จ้างกะหื้อมันฮู้ไป 55555

ให้ข้อคิดดีมากเลยค่ะ

เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาได้รับเมล์หมื่นตาด้วยหละ..
วันนี้ก็เลยได้รู้ที่มาที่ไปหมื่นตาด้วยเลย ที่แท้ต้นฉบับอยู่นี่เอง

น่าดีใจหรือเสียใจดีละค่ะ คุณก๋า
ที่ผลงานออกไปเผยแพร่กว้างขวางเลยทีเดียว
แต่ทางที่ดีน่าจะบอกถึงที่มาอ้างอิงเจ้าของเขาซะหน่อยก็ยังดีอ่ะเน๊อะ

มีความคิดเหมือนกันนะว่า..ความรุ้ไม่ได้ติดสินกันที่ใบปริญบัตร
ซึ่งเป็นแค่ใบเบิกทางในการทำมาหาเลี้ยงตัวเอง หน้าที่การงาน สังคม เฟอร์ฯ เพื่อประดับบารมี วัตถุนิยม ฯลฯ
สำหรับคนที่ต้องการและให้ความสำคัญกับสิ่งเหล่านี้
แต่ได้มาแล้วจะมีความสุขหรือปล่าว?..
และแก้ปัญหาตัวเองได้หรือปล่าว?..
ทั้งที่ได้ปริญญามา 1-3 ใบ

ความเป็นจริงแล้วคิดว่า ความรู้ไม่ได้มีเฉพาะในห้องเรียน
ไม่จำเป็นว่าจะต้องมีใบปริญบัตร เพราะชีวิตคือการเรียนรู้
เรียนรู้ตลอดชีวิต เรียนรุ้ด้วยตัวเอง เรียนรู้จากประสบการณ์ และสิ่งรอบตัว
จากการใช้ชีวิต เพื่อสามารถแก้ปัญหาตัวเองได้ แล้วจะพบกับความสุขที่ยั่งยืน และถาวรด้วยค่ะ

ปล.หนังสือที่คุณก๋าอ่าน น่าสนใจมากเลย เคยได้ยินมาเหมือนกันค่ะ ทั้งชื่อหนังสือและผู้แต่ง
ไว้จะหามาอ่านบ้างค่ะ ส่วนของท่าน ว.ชอบอ่านเหมือนกันค่ะ

ยังครับพี่ซอมพอแสด

ช่วงนี้ผมยังเบรกๆอยู่ครับ
รอให้ลูกโตอีกหน่อย
จะไปทุกวันก็ไม่ว่าครับ 55555

เจนเข้ามาอ่านหมื่นตาหลายครั้งแล้ว ให้ตายเหอะ เพิ่งรู้ว่าพี่ก๋าเป็นคนทำเอง กำ กำ

เป้นข้อคิดดีๆน่ะเนี่ย อย่างน้อยวันนี้ก้อได้เอาไปใช้บ้างแล้ว

คิดถึงหมิงหมิง ไม่ได้เข้าหา 2 วันแล้ว เป็นไงบ้างค่ะ สบายดีน๊า

มาอ่านข้อความดีๆของน้องก๋า

น้องก๋ารู้จักยายฮาย ที่ต่อสู้เรื่องที่ดิน

ของตนเองหรือเปล่า แกอ่านก.ม

จนได้ปริญญาดุษฏีอ่ะ นานแย้วล่ะ

พี่ว่าไม่มีใครแก่เกินเรียนเน่อะ

แก่แล้วก็เรียนได้ อิอิ

ไม่ได้เกี่ยวกันเลย 555

เจอเม้นท์คุณกล่อง เฮ้อ! ออกจากที่มืดซะที

แอบอยู่ได้ตั้งนาน

ไม่เก่งหรอกค่ะพี่ก๋า
คนอื่นเค้าอาศัยเห็นเรียนสายวิทย์ค่ะ
เลยจะเหมาให้เรียนหมอให้ได้
แต่พระจันทร์ไม่ไหวจริง ๆ ไม่ชอบ
(หรือเราเป็นคนไม่มีเหตุผล เพราะเรียนวิทยาศาสตร์ไม่เก่ง)โชคดีที่คุณพ่อคุณแม่เข้าใจค่ะ

จนถึงตอนนี้ยังต้องตอบคำถามเดิม ๆ ไม่หยุดเลยค่ะ
ว่าเรียนวรรณกรรมสำหรับเด็กจบไปทำอะไร
ปัญหาส่วนใหญ่คือ ผู้ใหญ่ไม่เข้าใจ พอ ๆ กับเด็กไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรนั่นล่ะค่ะ

ใช่ค่ะก๋า ที่ก๋าไปเม้นท์ไว้ว่า

ชื่อส่องฟ้า...นึกถึงภาพเมฆและท้องฟ้าสวยๆ
ที่มีแสงสาดส่อง

ตอนพี่ท้อง พี่มักจะฝันเห็น ท้องฟ้าใสใส เมฆนุ่มๆ สวยๆ

และดวงตะวันกลมโต ที่มีแสงสาดส่องอย่างละมุน

ลงมายังพื้นโลก ไม่ร้อนจ้าจนแผดเผา

----------------------------

แล้วชื่อจริงของหมิง หมิง ตั้งไว้ตั้งแต่ตอนไหนคะ

ตอนท้องอยู่ หรือหลังคลอดแล้วเอ่ย

555+
ตะกี้นาห์แกล้งโทรไปหาพี่มิกซ์
กะลังนั่งร่ำสุรากันเลยพี่
ไปถึงประชาชื่นโน้นแน่ะ
เหอๆ คืนนี้พี่ชายนาห์สงสัยไม่รอดพี่อาคุงฯ ว่ะฮ่าฮาๆๆๆ

ณัช ... เป็นชื่อจริงที่เรียบ ง่าย แต่ เท่ห์มากนะคะ

ชื่อหมิง หมิง ก็มีความหมายดีจัง ภาษาจีนใช่มั้ยคะ

พี่เอง ก็ให้ชื่อ ส่องฟ้า ตั้งแต่เค้าอยู่ในท้อง 6 เดือนเลยค่ะ

พี่ฝันถึง ฟ้าใส กับ พระอาทิตย์ทรงกลดบ่อยๆ

แถมในฝันก็เดินอยู่ข้างโบราณสถานสวยๆด้วย

ประจวบกับ ชื่อของเค้ามีความหมายพ้องกับคุณยาย ที่เสียไปด้วยค่ะ
เป็นเหมือนการรำลึกถึงคุณแม่พี่ไปด้วย

มีความสุขกับวันหยุดกันทั้งบ้านนะคะ

อืมมมมม นั่นสิเนอะพี่
บางทีมันอาจกลับกันก็ได้
พรุ่งนี้คงรู้ผล เหอๆ

ว่าแต่สองคนเค้าคงไม่มาอ่านที่เราคุยกันนะพี่

วันนี้นั่งรถกลับมหาลัย
แล้วเห็นน้องๆเค้านั่งรถกัน
หน้าตาดูเหนื่อยล้ากับการเรียนมาก

มันก็ทำให้เราซึ่งสอบเข้ามหาลัยได้แล้ว
คิดว่า

'น้องเค้าจะรู้มั้ยนะว่าเค้าเรียนไปทำไม เค้าจะสอบเข้ามหาลัยหรือเปล่า แล้วเค้าจะเรียนคณะอะไร'

ตอนนี้ได้คำตอบแล้ว

แต่น้อยนัก...ที่เด็กไทยสมัยนี้จะรู้ว่าเรียนมหาลัยทำไม
สอบเข้ามหาลัยเพื่อนอะไร

การสอบเข้ามหาลัยเป็นเพียงค่านิยมหรือเปล่า...

เจนก็ชอบแบบแรกเหมือนกันค่ะพี่ก๋า แต่เจ้าสาวเค้าไม่ชอบอยากให้มีรูปเค้าด้วย ก้อเลยต้องตามใจเจ้าของงาน ไว้รองานเจนแล้วกันเนอะ แต่จะเมื่อไหร่นี่ซิ ค่อยคิดกันอีกทีนะ..

เห็นด้วยว่า เจ้าบ่าว+เจ้าสาวเหมาะกันมาก คู่นี้เค้าน่ารักกันดีค่ะ ผู้หญิงพูดมาก ผู้ชายนิ่งๆๆไม่ค่อยพูด อิอิ แซวน้องตัวเองเล่น

ฝันดีนะ หมิงหมิงน้อย + พี่ก๋า+มาดามด้วยนะค่ะ

สวัสดี..ยามดึก..ค่ะ คุณก๋า..มาดาม..หมิงหมิงน้อย...

หมิงหมิงนอนหลับอยู่หรือเปล่าจ๊ะ...

คิดถึงหมิงหมิงจังเลย...

วันนี้ยิ้มได้มากป็นพิเศษ..เพราะว่าทำงานจบ job ซะที..

หลังจาก..อดหลับ..อดนอน..มาตั้ง 2 อาทิตย์แน่ะ...

ช่วยดีใจกับคุณอาคนสวยหน่อยนะ.หมิงหมิงน้อย...5555

ลืมถามไป..
พรุ่งนี้วันเสาร์..หมิงหมิงฉลองครบเดือนที่ไหนจ๊ะ...

หวัดดีเจ้าอ้ายก๋า คุณพ่อคนใหม่สบายดีนะเจ้า

วันนี้ขอบ่ออ่านก่อนติดไว้ก่อนต๋าเริ่มม่อย

แวะมาเอิ้นหา กะว่าจะมาผ่อหน้าหลาน

น้องหมิงหมิงซักน่อยเจ้า แก้มนี้โต้ดีแต้เลยอ่ะอ้ายก๋า

น่าหอมน่ากั๊น 55555 หันละใจ๋ขึ้นอ่ะเจ้า

เรื่องที่หมื่นตาหยิบมาเป็นประเด็นวันนี้จะว่าไปเป็นเรื่องหนัก
แต่วิธีนำเสนอ รวมทั้งมุมมองของหมื่นตาน่าสนใจมาก


คิดว่าเป็นอีกบล็อกหนึ่งที่เพื่อนบล็อกร่วมให้ความเห็นอย่างกว้างขวาง
และหลากหลายมุมมองเหล่านั้นก็ล้วนน่าพิจารณาเช่นกัน


กะก๋าปล่อยออกมาแค่วันละตอนก็พอ
เพื่อการอภิปรายจะได้อยู่ที่จุดเดียว
ป้าเชื่อว่าทุกคนกำลังรอตอนต่อไป
เหมือนที่ป้ารออยู่เช่นกัน
……………..


หมิง หมิงจ๊ะ
ยายดีใจมาก มาก มาก มาก มาก….จ๊ะ
ที่ปะป๋าเอารูปหนูไปโชว์ที่ตลาดนัดของยาย
แต่ยายจะดีใจ + ชื่นใจกว่านี้ถ้าปะป๋าจะพาหนูไปโชว์ตัวทุกวัน
ก็รูปสวยๆของหนูยังมีอีกเป็นกะตั๊ก
ขอแบ่งไปโชว์ที่ตลาดของยายบ้างจะเป็นไรไป….ใช่มั๊ย


แต่หมิง หมิงช่วยกระซิบปะป๊า
ให้เขียนรายละเอียดส่วนตัวของหนูกำกับไว้ด้วยนะจ๊ะ
เผื่อบางคนที่เค้ายังไม่เคยมาบ้านหนู ไม่เคยเจอหนูมาก่อน
เค้าจะได้รู้ว่าหนูเป็นใคร


หรือหนูจะบอกปะป๊าให้ทำลิ้งค์จากตลาดมาที่ ….แสงแรก บ้านหนูก็ได้จ๊ะ
จะได้เป็นสะพานให้เพื่อนบล็อกที่ยังไม่เคยมา
อาศัยเป็นเส้นทางมาเยี่ยมหนูถึงบ้านได้


ยายจะรอหมิง หมิงอยู่ที่ตลาดนะลูก

สวัสดีครับคุณจิดา

หมิงหมิงหลับปุ๋ยไปอีกรอบแล้วครับ อิอิอ
วันนี้หลับดีครับ ไม่โยเยยืดเยื้อเหมือน 3 วันที่ผ่านมาครับ
555555

หมิงหมิงครบเดือนเมื่อวันที่ 10 ที่ผ่านมา
ฉลองโดยการโดนฉีดยาไปหนึ่งเข็มครับ 55555

เป็นการฉลองวันครบเดือนด้วยวัคซีนไวรัสตับอักเสปครับ





ยินดีด้วยนะครับที่ปิดงานได้แล้ว


ตอนนี้คงโล่งไปหมดเลยใช่มั้ยครับ หุหุหุ

โหะอ้ายก๋านอนดึกแต้ๆเลยน่อเจ้า นุชก่อนึกว่าอ้ายนอนหลับละนานิ โหะว่าละใค่หันน้องหมิง หมิงๆเวยๆเทาะ เดวเดือน 9นุชจะปิ๊กบ้านแหมกำเจ้า ถ้ามีโอกาสนุชจะจวนปี้เหน่ง ไปหา น้องหมิงหมิงแน่นอนเจ้า จะไปกั๊นกำมอ คริคริ ว่าเล่นเน่อเอาแต้ๆนุชก่อม่กล้านากลั๋วน้อง หมิง หมิง ไห้อ่ะ

มี้ เอม เหน ด้วย ก้าบบบบบบบบ

มี้ จบ Child Psychology กะ Human Resources ก้าบ

มา เขียน หนัง สือ

ตวด สอบ คู ที่ ไทยยยยยยยยย

หลัก สูด คุน คู

มี ปัน หา มั่ก มั่ก ก้าบบบบบบบบ

จน มี้ เหนื่อย จัย

ออก มา เปน คู จรจัด ก้าบบบบบบบบบ

มี้ เขียน Play and Learn = Plearn ก้าบ

Learning by Doing ก้าบบบบบบบบบ

เดก เดก ชอบ มั่ก ก้าบบบบบบบบบ

สติ ปัญญา พาเจริญ อิอิ

เพราะฉะนั้นการศึกษาอย่างเดียวก็ไม่ได้ทำให้คนเราก้าวหน้าได้

นักธุรกิจ นักการค้าที่ประสบความสำเร็จบางคนก็จบแค่ ป. 4 ม. 3 ม. 6 แต่ที่ประสบความสำเร็จได้ก็เพราะปัญญา และประสบการณ์ที่สะสมมา จริงไหมค่ะ ท่านก๋า

หมิง หมิง กีโลแล้วค่ะ

มาทักทายยามดึกสงัดค่ะ พ่อหมิงหมิง
สงสัยจะได้เวลาตื่น ถ้างั้นชวนไปงานเปิดตัวหนังสือกันหน่อยนะคะ

ว่าจะมาเที่ยวหาหลานชายสุดหล่อ

แต่เจอหมื่นตา อืม ได้สาระกลับไป ดีอย่าง แต่อยากเห็นรูปหลานด้วย

แล้วค่อยมาแวะดูรูปหลานชายใหม่นะครับ

สวัสดีค้ะพี่ก๋า ..
--------
อ่านแล้ว --- > กำลังจะวิ่งไปอ่านบทที่ 2 คะ

อืม การศึกษาไทยตอนนี้เป็นค่านิยมไปแล้ว...

การค้นหาตัวตนของคน เป็นปัญหาของเด็กทุกยุคทุกสมัย
มักจะต้องมีช่วงเวลาแห่งการแสวงหาตัวตนและค้นหาคุณค่าและความหมายของชีวิต
ตั้งคำถามกับตัวเอง ว่าต้องการอะไร ชอบอะไร อยากทำอะไร
เป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะคิดต่อต้านการศึกษาขึ้นมาบ้าง ว่าไม่ได้สอนอะไรให้เราเลย
นอกจากการท่องจำ ทำตามกันเป็นทอด ๆ เดินตามวัฒนธรรมสังคม
ที่สอนให้เรียนสูง ๆ จบมามีการงานดี ๆ และได้เงินเดือน ได้รับการยอมรับ
ทุกคนก็เดินมุ่งหน้าเข้าไปสู่หนทางที่ถูกสั่งสอนมาว่าคนควรจะต้องเป็นอย่างนั้น
อาจมีไม่กี่คนที่รู้จักตั้งคำถามและต่อต้านสิ่งที่กำลังทำอยู่และบอกให้เชื่อว่าถูกต้อง
และอาจมีเพียงไม่กี่คนหลังจากตั้งคำถาม ที่จะได้คำตอบกับตัวเอง
ว่าสิ่งที่ทำอยู่ไม่ได้นำมาซึ่งความสำเร็จที่แท้จริงของชีวิต

การศึกษามีแต่จะสอนให้คนกลัวและอยู่ในกรอบแห่งประเพณีกฎเกณฑ์
จะมีใครบ้าง สามารถเข้าถึงการศึกษาที่แท้จริงที่สอนให้คนคิดและกล้าเดินออกจากกรอบ

เจ้าหนูสิบตา...แม้ว่าจะรู้ว่าตัวเองชอบเรียนอะไร
แต่จะมีพลังมากเพียงไหน ที่จะขัดขืนกรอบประเพณีนั้นได้หนอ?